Παίδες εν Καμίνω

 

«Παίδες  εν  Καμίνω»

          Ο Ναβουχοδονόσωρ (B’, ο Μέγας) υπήρξε βασιλιάς της Βαβυλώνας (605 - 562 π.Χ.). Τα χρόνια της βασιλείας του αποτελούν την λαμπρότερη περίοδο της ιστορίας της Βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας. Πέραν άλλων θαυμαστών επιτευγμάτων του, είχε υποδουλώσει τη Φοινίκη, τη Συρία και το βασίλειο του Ιούδα.

          Σύμφωνα με  αναφορές της Βίβλου, μετά τον θάνατο του Σολομώντα το Ενιαίο Βασίλειο του Ισραήλ (1020- 930 π.Χ.) χωρίστηκε σε δύο βασίλεια. Σε αυτό της Ιουδαίας στο νότο (με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ) και σ’ αυτό του Ισραήλ στο βορά (με πρωτεύουσα την Σαμάρεια).

          Υποδουλώνοντας το βασίλειο του Ιούδα, ο Ναβουχοδονόσωρ κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ, έκαψε τον εκεί ναό του Σολομώντα και εξόρισε στη Βαβυλωνία μεγάλο μέρος του πληθυσμού της (πρόκειται για τη «Μετοικεσία της Βαβυλώνας», 587 έως 539 π. Χ.).

          Ένα «περιστατικό» της βασιλείας του Ναβουχοδονόσορα εξιστορείται από τον εξόριστο Ιουδαίο,  προφήτη Δανιήλ (Προφητεία Δανιήλ, Κεφ. γ΄).

          «……..ὁ βασιλεὺς ἐποίησεν εἰκόνα χρυσῆν,….. ἔστησεν αὐτὴν ἐν πεδίῳ….. καὶ συνήχθησαν οἱ τοπάρχαι, ὕπατοι, στρατηγοί, ἡγούμενοι, τύραννοι μεγάλοι, οἱ ἐπ᾿ ἐξουσιῶν καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῶν χωρῶν εἰς τὸν ἐγκαινισμὸν τῆς εἰκόνος, ἣν ἔστησε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεύς, καὶ εἱστήκεισαν ἐνώπιον τῆς εἰκόνος….. καὶ ὁ κήρυξ ἐβόα ἐν ἰσχύΐ· ᾗ ἂν ὥρᾳ ἀκούσητε τῆς φωνῆς τῆς σάλπιγγος, σύριγγός τε καὶ κιθάρας, σαμβύκης τε καὶ ψαλτηρίου, συμφωνίας καὶ παντὸς γένους μουσικῶν, πίπτοντες προσκυνεῖτε τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ, ᾗ ἔστησε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεύς· καὶ ὃς ἂν μὴ πεσὼν προσκυνήσῃ, αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐμβληθήσεται εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην………»

          Όλοι οι υποταγμένοι λαοί υπάκουαν στην διαταγή του κραταιού αυτοκράτορα. Όλοι, εκτός από τρεις ατρόμητους νέους, τρεις υπόδουλους Ισραηλίτες, οι οποίοι ωστόσο λόγω της προσωπικής τους αξίας, κατείχαν υψηλές θέσεις στο βασίλειο. Τα (Βαβυλωνιακά) ονόματα τους ήσαν: Σεδράχ, Μισάχ και Αβδεναγώ. Τα Ισραηλίτικα (κρυφά) ονόματά τους: Ανανίας, Αζαρίας και Μισαήλ.

          Οι τρεις ούτοι, Σεδράχ, Μισάχ και Αβδεναγώ», σαν παραβάτες «δόγματος του τυραννικού», καταγγέλλονται στον βασιλιά «……. Εἰσὶν ἄνδρες Ἰουδαῖοι, οὓς κατέστησας ἐπὶ τὰ ἔργα τῆς χώρας Βαβυλῶνος, Σεδράχ, Μισάχ, Ἀβδεναγώ, οἳ οὐχ ὑπήκουσαν, βασιλεῦ, τῷ δόγματί σου, τοῖς θεοῖς σου οὐ λατρεύουσι, καὶ τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ, ᾗ ἔστησας, οὐ προσκυνοῦσι……..».

          «…… Τότε Ναβουχοδονόσορ ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ εἶπεν ἀγαγεῖν τὸν Σεδράχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδεναγώ, καὶ ἤχθησαν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως…….» Δεν φοβήθηκαν ούτε και όταν «……. ἤχθησαν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως». Καταπρόσωπο του είπαν: «……. Τοῖς θεοῖς σου οὐ λατρεύομεν καὶ τῇ εἰκόνι, ᾗ ἔστησας, οὐ προσκυνοῦμεν»!

          Η βαριά τιμωρία τους ήρθε ευθύς και αναπόφευκτα. Ζωντανούς τους έριξαν «εἰς μέσον τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς».  Αλλά,  Ω! του θαύματος..... Παρ’ όλο που «….διεχεῖτο ἡ φλὸξ ἐπάνω τῆς καμίνου ἐπὶ πήχεις τεσσαρακονταεννέα…..» αυτοί ζωντανοί-ακμαίοι «…..περιεπάτουν ἐν μέσῳ τῆς φλογὸς ὑμνοῦντες τὸν Θεὸν καὶ εὐλογοῦντες τὸν Κύριον» (Τον «Γιαχβέ», τον θεό  του Ισραήλ).

           Οι  Ύμνοι των «Τριών παίδων εν τη καμίνω» είναι πολλοί και εξαιρετικοί, ακούγονται συχνά στις εκκλησίες μας. Πλήρες το ανάγνωσμα της προφητείας του Δανιήλ, κεφ. γ΄(απ’  όπου οι πιο πάνω περικοπές), αναγιγνώσκεται στην πρωινή λειτουργία του Μεγάλου Σαββάτου.

          Από την Υμνολογία των αγίων  «Τριών Παίδων» ιδιαίτερη εντύπωση προξενεί μια σειρά εκπληκτικών ασμάτων (Δαν. Γ, 34 έως  το τέλος της προσευχής και του ύμνου Γ,67), όπου καλείται η Φύση ολόκληρη να υμνολογήσει τον Κύριο ….….

          «Εὐλογεῖτε, πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον·  Ευλογείτε τον Κύριον όλα τα δημιουργήματα του Κυρίου. Υμνείτε και υπερυψούτε Αυτόν εις τους αιώνας»….. Πρόκειται για άσμα με χαρακτήρα πανθεϊστικό!..... Καλούνται αναλυτικά κι’ ονομαστικά όλα τα στοιχεία της Φύσης, τα φυσικά φαινόμενα, έμψυχα και υπερφυσικά όντα, τα άλογα όντα, τα άψυχα πράγματα κλπ. - τα πάντα - να υμνολογήσουν τον Κύριο!

          Πιο κάτω τα εκθέτω ένα - ένα αυτά, τα διάφορα στοιχεία της Φύσης, έτσι όπως τα παρουσιάζει ο Ύμνος των «Τριών Παίδων εν Καμίνω»: 

          «Ευλογείτε τον Κύριον….. οι ουρανοί, ἄγγελοι Κυρίου, ὕδατα πάντα τὰ ὑπεράνω τοῦ οὐρανοῦ, πᾶσαι αἱ δυνάμεις Κυρίου, ἥλιος καὶ σελήνη, ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, πᾶς ὄμβρος καὶ δρόσος, πάντα τὰ πνεύματα (οι άνεμοι), πῦρ καὶ καῦμα, δρόσοι καὶ νιφετοὶ, νύκτες καὶ ἡμέραι, φῶς καὶ σκότος, πάγος καὶ ψῦχος, πάχναι καὶ χιόνες, ἀστραπαὶ καὶ νεφέλαι, ἡ γῆ, ὄρη καὶ βουνοὶ, πάντα τά φυόμενα ἐν τῇ γῇ, θάλασσα καὶ ποταμοί, αἱ πηγαί, κήτη καὶ πάντα τὰ κινούμενα ἐν τοῖς ὕδασι, πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, πάντα τά θηρία καὶ τὰ κτήνη, υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, Ἰσραήλ, ἱερεῖς Κυρίου, δοῦλοι Κυρίου, πνεύματα καὶ ψυχαὶ δικαίων, ὅσιοι καὶ ταπεινοὶ τῇ καρδίᾳ…..  

          Και κλείνει ο Ύμνος:  «……… Εὐλογεῖτε, Ἀνανία, Ἀζαρία, Μισαήλ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι ἐξείλετο ἡμᾶς ἐξ ᾅδου καὶ ἐκ χειρὸς θανάτου ἔσωσεν ἡμᾶς, ἐῤῥύσατο ἡμᾶς ἐκ μέσου καμίνου καιομένης φλογὸς καὶ ἐκ μέσου πυρὸς ἐῤῥύσατο ἡμᾶς……….. Εὐλογεῖτε, πάντες οἱ σεβόμενοι τὸν Κύριον, τὸν Θεὸν τῶν θεῶν, ὑμνεῖτε καὶ ἐξομολογεῖσθε, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ».

          Η πίστις σώζει! Η ιστορία «των τριών παίδων εν καμίνω» είχε αίσιον πέρας! Ο Ναβουχοδονόσωρ μεταμελήθηκε και όχι μόνο απελευθέρωσε τους παίδες, αλλά τους διόρισε και ηγεμόνες των συμπατριωτών τους Ιουδαίων, ενώ σε όλους τους λαούς του απέραντου βασιλείου του διεσφάλισε ειρήνη!

«…….Ναβουχοδονόσορ ἤκουσεν ὑμνούντων αὐτῶν καὶ ἐθαύμασε καὶ….. προσῆλθε Ναβουχοδονόσορ πρὸς τὴν θύραν τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης καὶ εἶπε·  Σεδράχ, Μισάχ, Ἀβδεναγώ, οἱ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, ἐξέλθετε καὶ δεῦτε.  καὶ ἐξῆλθον Σεδράχ, Μισάχ, Ἀβδεναγὼ ἐκ μέσου τοῦ πυρός…….

…… ὁ βασιλεὺς κατεύθυνε τὸν Σεδράχ, Μισάχ, Ἀβδεναγὼ ἐν τῇ χώρᾳ Βαβυλῶνος καὶ ηὔξησεν αὐτοὺς καὶ ἠξίωσεν αὐτοὺς ἡγεῖσθαι πάντων τῶν Ἰουδαίων τῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ………Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς πᾶσι τοῖς λαοῖς, φυλαῖς καὶ γλώσσαις τοῖς οἰκοῦσιν ἐν πάσῃ τῇ γῇ· εἰρήνη ὑμῖν πληθυνθείη……

 Αναλυτικά ο ύμνος των «Τριών Παίδων εν Καμίνω»

Δαν. Γ,36    εὐλογεῖτε, ἄγγελοι Κυρίου τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,37     εὐλογεῖτε, ὕδατα πάντα τὰ ὑπεράνω τοῦ οὐρανοῦ τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,38     εὐλογεῖτε, πᾶσαι αἱ δυνάμεις Κυρίου τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,39     εὐλογεῖτε, ἥλιος καὶ σελήνη τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,40     εὐλογεῖτε, ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,41     εὐλογείτω πᾶς ὄμβρος καὶ δρόσος τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,42     εὐλογεῖτε, πάντα τὰ πνεύματα τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,43     εὐλογεῖτε, πῦρ καὶ καῦμα τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,44     εὐλογεῖτε, ψῦχος καὶ καύσων τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,45     εὐλογεῖτε, δρόσοι καὶ νιφετοὶ τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας].

Δαν. Γ,46     εὐλογεῖτε, νύκτες καὶ ἡμέραι τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,47     εὐλογεῖτε, φῶς καὶ σκότος τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,48α  εὐλογεῖτε, πάγος καὶ ψῦχος τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,48β  εὐλογεῖτε, ψῦχος καὶ καῦμα, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.]

Δαν. Γ,49     εὐλογεῖτε, πάχναι καὶ χιόνες, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,50     εὐλογεῖτε, ἀστραπαὶ καὶ νεφέλαι τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,51     εὐλογείτω ἡ γῆ τὸν Κύριον· ὑμνείτω καὶ ὑπερυψούτω αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,52     εὐλογεῖτε, ὄρη καὶ βουνοὶ τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,53     εὐλογεῖτε, πάντα τά φυόμενα ἐν τῇ γῇ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,54     εὐλογεῖτε, θάλασσα καὶ ποταμοί, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,55     εὐλογεῖτε, αἱ πηγαί, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,56     εὐλογεῖτε, κήτη καὶ πάντα τὰ κινούμενα ἐν τοῖς ὕδασι, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,57     εὐλογεῖτε, πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,58     εὐλογεῖτε, πάντα τά θηρία καὶ τὰ κτήνη, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,59     εὐλογεῖτε, υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,60     εὐλογεῖτε, Ἰσραήλ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,61     εὐλογεῖτε, ἱερεῖς Κυρίου, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,62     εὐλογεῖτε, δοῦλοι Κυρίου, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,63     εὐλογεῖτε, πνεύματα καὶ ψυχαὶ δικαίων, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,64     εὐλογεῖτε, ὅσιοι καὶ ταπεινοὶ τῇ καρδίᾳ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Δαν. Γ,65    εὐλογεῖτε, Ἀνανία, Ἀζαρία, Μισαήλ, τὸν Κύριον·  ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι ἐξείλετο ἡμᾶς     ἐξ ᾅδου καὶ ἐκ χειρὸς θανάτου ἔσωσεν ἡμᾶς, ἐῤῥύσατο ἡμᾶς ἐκ μέσου καμίνου καιομένης φλογὸς καὶ ἐκ μέσου πυρὸς ἐῤῥύσατο ἡμᾶς.

Δαν. Γ,66    ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι χρηστός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.

Δαν. Γ,67 εὐλογεῖτε, πάντες οἱ σεβόμενοι τὸν Κύριον τὸν Θεὸν τῶν θεῶν, ὑμνεῖτε καὶ ἐξομολογεῖσθε, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.                                                       

(Τέλος της προσευχής και του ύμνου)