ΟΙ
ΣΟΦΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ
1) Το σοφιστικό
κίνημα
Ο όρος σοφιστής, αρχικά, είχε πλατιά σημασία, καθόσον αναφερόταν σε κάθε πεπαιδευμένο άνθρωπο, γενικά το κάτοχο οποιασδήποτε επιστήμης (γνώσης-τέχνης). Σοφιστές, σε όλη την αρχαιότητα, ονομάστηκαν απ’ τους συγχρόνους τους, όλοι που ήταν διάσημοι για τη σοφία τους.
Η "Ωφελιμιστική
αρχή της δημοσιότητας"
και ο Τύπος της
Επανάστασης *
1) Ιερεμίας Μπένθαμ, ο φιλόσοφος, ο νομομαθής
Συνδυάζοντας τις πιο πάνω ιδιότητες αναδείχθηκε, στην εποχή του, κορυφαία καθοδηγητική προσωπικότητα στα ριζοσπαστικά κινήματα, όχι μόνο της πατρίδας του Αγγλίας, αλλά και όλου του κόσμου.
Ο ΜΑΡΤΙΝΟΣ ΛΟΥΘΗΡΟΣ & Η
ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
Στις 31-10-1517, εορτή
των Αγίων Πάντων, οι χριστιανοί που προσήλθαν στην “εκκλησία του Κάστρου” (Schlosskirche) της
Βιττεμβέργης (Lutherstadt Wittenberg), πόλης στο κρατίδιο της Σαξωνίας –
Άνχαλτ της Γερμανίας επί του ποταμού Έλβα, αντίκρισαν θυροκολλημένο στην
εξώπορτα του ναού ένα μακρύ κατάλογο, μια λίστα 95 επιχειρημάτων και άλλων
θεολογικών απόψεων, όλων έντονα επικριτικών της τακτικής
πώλησης “Συγχωροχαρτιών” από την Εκκλησία. Eκείνη την εποχή
ίσχυε κι εφαρμοζόταν πιεστικά σ’ όλη την Ευρώπη o θεσμός των
Συγχωροχαρτιών. Ουσιαστικά το κείμενο που αναρτήθηκε τότε ήταν ένα δριμύ
κατηγορώ, μια έντονη διαμαρτυρία ενάντια στα κακώς κείμενα του Παπισμού. Ο
τίτλος του εγγράφου, γραμμένου στα Λατινικά, την επίσημη γλώσσα της εποχής,
ήταν: “Disputatio pro declaratione virtutis indulgentiaru” δηλαδή:
“Αμφισβήτηση για την αξία των «Συγχωροχαρτιών”.
Ο άγιος Τρύφωνας
ο Λαμψακηνός
Τη 1η Φλεβάρη γιορτάζει ο προστάτης άγιος των αμπελουργών και των γεωργών Τρύφωνας. Καταγόταν από τη πόλη Λάμψακο της Φρυγίας (βόρειο-κεντρική Μικρά Ασία). Στην εικόνα του ο άγιος εμφανίζεται νέος, ωραίος, να κρατά κλαδευτήρι. Ανήμερα της γιορτής του, οι ιερείς ραντίζουν τα αμπέλια με αγιασμό διαβάζοντας ευχές. Οι αγρότες, από σεβασμό, δεν κλαδεύουν την ημέρα εκείνη, όμως από τις επόμενες ημέρες αρχίζει η κατάλληλη για τα κλαδέματα των αμπελιών εποχή, η οποία - λόγω της από το 1923 καθιερώσεως του Νέου (Γρηγοριανού) Ημερολογίου - πρέπει να υπολογιστεί μετατοπισμένη 13-14 ημέρες αργότερα και ασφαλώς σύμφωνα με το κλίμα και τη γεωγραφία του κάθε τόπου.
