Η ΣΕΛΗΝΗ
Η Σελήνη είναι η αγαπημένη μοναχοκόρη της Γης. "Σε δίκαιη και ευγνώμονα ανταλλαγή", όπως το έθεσε ο Γαλιλαίος, "η Γη ανταποδίδει στη Σελήνη ένα φωτισμό όμοιο με 'κείνον που παίρνει απ' αυτήν σ' όλη σχεδόν την διάρκεια της σκοτεινιάς της νύχτας". Δορυφόρος και σύντροφος του γαλαζoπράσινου πλανήτη μας. Πιστή και μόνη ακόλουθος στην ετήσια ουράνια περιφορά γύρω του, που μας έχει επιβάλλει ο κύρης μας ο Ήλιος. Η πλησιέστερη αχώριστη συνοδός στα μακρά ατέλειωτα ταξίδια της πλανητικής μας οικογένειας ανάμεσα στους απειράριθμους γαλαξίες του αχανούς διαστήματος.
Ολόγυμνη, φιλάρεσκα στριφογυρίζει
και γύρω απ’ τον εαυτό της, φροντίζοντας πάντα να κρύβει απ’ τ' αδηφάγα
ανθρώπινα μάτια το -ίδιο πάντα- μισό
της σώμα. Κατάφορτη από όρκους εραστών που έχουν δοθεί στ’ όνομα της…. Φευ! Στην
πλειονότητα τους έχουν διαψευστεί….. Βουβός μάρτυρας αναρίθμητων
κακουργημάτων που έχουν διαπραχτεί πάνω στην Γη, νύχτες που αυτή αχνά φώτιζε…
Έχει την αξία τ’ ασημιού. Του χρυσού
την κρατά ο Ήλιος. Πάναγνη, σαν το άσπρο της ανόθευτο χρώμα. Λατρεύτηκε,
προσωποποιημένη θεά, απ’ όλους τους λαούς, υπηρετήθηκε από παρθένες, ιέρειες
Δρυίδες μέσα σε σκιερά δάση, έγινε σύμβολο παγκόσμιων θρησκειών, έμβλημα σε
θυρεούς, σημαίες και λάβαρα που κυμάτισαν ψηλά πάνω σε κάστρα και παλάτια,
κόσμησε διαμαντένια στέμματα. Αμέτρητες φορές υμνήθηκε από ποιητές,
τραγουδήθηκε από μουσικούς και τροβαδούρους. Αληθινή “Casta diva”, όπως ανυπέρβλητα την ερμήνευσαν Μ. Κάλλας, Τζόαν
Σάδερλαντ κ.ά. στην ΝΟΡΜΑ του
Μπελλίνι.
Στους καλοκαιριάτικους μήνες
-ανενόχλητη από σύννεφα- θριαμβεύει πάνω στο νυχτερινό στερέωμα. Η πανσέληνος
της συνιστά καλλιτεχνικό γεγονός κάθε Αύγουστο και πλήθος πολιτιστικών
εκδηλώσεων προγραμματίζονται και γίνονται ανοικτά, κάτω από τ’ ασημένιο φως
της….
Πανσέληνο έχουμε μόνο για μια νύχτα
κάθε 29-30 ημέρες. Κατόπιν, στις επόμενες 14-15 ημέρες, το φεγγάρι σταδιακά
μειώνεται μέχρι τελείας εξαφανίσεως του από τον Ουρανό, για ν’ αρχίσει πάλι
αμέσως (Νέα Σελήνη) ν’ αυξάνει σταδιακά και σε 14-15 ημέρες να ξαναγίνει
ολόγιομο…. Και μετά, πάλι απ’ την αρχή. Αυτή η περιοδική κι’ ακατάπαυστη
μεταβολή του φαινομένου από τη Γη σχήματος του φεγγαριού (Φάσεις της
σελήνης) γίνεται κατά τρόπο
αξιοπρόσεκτο, εντυπωσιακό.
Οι Ιταλοί, με τις δύο πάλαι ποτέ
θαλασσοκράτειρες πόλεις τους Βενετία και Γένοβα, δεινοί θαλασσοπόροι της
Μεσόγειου, έχουν αποτυπώσει τον Ουράνιο Νόμο των φάσεων του φεγγαριού πολύ
όμορφα, στους δύο πιο κάτω ευκολομνημόνευτους στίχους:
- “Gobba a Levante, luna calante”……
καμπούρα στην ανατολή - σελήνη
στη χάση.
- “Gobba a Ponente, luna crescente”……
καμπούρα στη δύση - σελήνη στη γέμιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου