Μαρία η Αιγυπτία

 

Μαρία  η  Αιγυπτία

Η Μαρία από την Αίγυπτο υπήρξε μία γυναίκα ελευθερίων ηθών, η οποία κάποτε, λόγω ενός θαύματος, μεταμελήθηκε και έκτοτε έζησε στην έρημο, για πολλά χρόνια, ως αγία. Αναγνωρίζεται ως η μεγαλύτερη ασκήτρια όλων των εποχών. Το “συναξάρι” της οσίας Μαρίας (Η  διήγηση η σχετική με τη ζωή και τα μαρτύρια που υπέστη ένας άγιος ή oσιομάρτυς ονομάζεται “Συναξάρι”) αρχίζει με περιγραφές του επαίσχυντου ερωτισμού των νεανικών της χρόνων.  Όμως έπειτα από την μεταστροφή της στον Χριστιανισμό κυριαρχούν οι χριστιανικές αρετές της μετάνοιας, ευσέβειας, αγνότητας, εγκράτειας κλπ. μάλιστα στον υπέρτατο βαθμό, ενώ “υφέρπει” κι ένας βαθύς, αλλά αγνός αισθησιασμός. Πραγματοποιήθηκαν θαύματα, όλα τα όρια της ανθρώπινης φύσης υπερβλήθηκαν, ως και τα άγρια θηρία της κτίσης ημέρωσαν!

          Τον βίο της οσίας (“συναξάρι”) Μαρίας της Αιγυπτίας συνέγραψε ο άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων……

          ….. Η Μαρία γεννήθηκε στην Αίγυπτο και έζησε περίπου την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (Ο Ιουστινιανός εβασίλευσε από 527 ως 565). Από την ηλικία ήδη των 12 χρόνων διακατεχόταν από ακόρεστη επιθυμία για σαρκικές απολαύσεις. Χωρίς αιδώ, δημόσια, εκυλίετο στο βόρβορο των σαρκικών της παθών («…… δημόσιον προκείμενη τῆς ἀσωτίας ὑπέκκαυμα) και μάλιστα χωρίς πληρωμή, μόνον χάριν ηδυπαθείας («οὐ δόσεως τινός, μὰ τὴν ἀλήθειαν, ἕνεκεν»).

           Κάποια φορά {σε ηλικία 29 ετών…. Ότε «ήμην δέκα επτά έτη πολιτική» (δηλαδή πόρνη)} ακολούθησε προσκυνητές που πήγαιναν στα Ιεροσόλυμα όχι για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό, αλλά για να αυξήσει την «πελατεία» της. Και, όπως η ίδια αποκάλυψε και ρεαλιστικά περιγράφει, κατά την διάρκεια του ταξιδιού της δεν υπήρξε ασέλγεια, από όσες λέγονται και δεν λέγονται, την οποίαν να μην δίδαξε στους συνταξιδιώτες της. Έτσι κάλυψε και τα ναύλα της. Μάλιστα η ίδια εξέφρασε την απορία….. πώς η θάλασσα υπέφερε τις ασωτίες της και η γη δεν άνοιξε το στόμα της να την κατεβάσει στον άδη, που είχε παγιδεύσει τόσες ψυχές! Και στα Ιεροσόλυμα που πήγε, κατά την εορτή του Τιμίου Σταυρού, περιφερόταν στους δρόμους «ψυχᾶς νέων ἀγρεύουσα» και διέφθειρε πολλούς από τους κατοίκους της πόλεως και τους ξένους επισκέπτες.

          Όμως, κάτω από την επενέργεια θαυματουργικού γεγονότος αισθάνθηκε βαθιά μετάνοια. Συγκεκριμένα, ενώ εισερχόταν στο ναό να προσκυνήσει το Τίμιο Ξύλο, κάποια αόρατη δύναμη την εμπόδισε.  Αίφνης ανένηψε!...... και μπροστά σε μία εικόνα της Παναγίας, έδειξε μεταμέλεια και ζήτησε βοήθεια από την Θεοτόκο….. Ανεμπόδιστα μετά εισήλθε στο ναό και προσκύνησε τον Τίμιο Σταυρό.  Αφού ευχαρίστησε την Παναγία, άκουσε φωνή που την προέτρεπε να πορευθεί στην έρημο, πέραν του Ιορδάνη ποταμού. Πήρε τότε χωρίς δισταγμό το δρόμο προς την έρημο, ενώ προηγουμένως πέρασε από τη μονή του Βαπτιστού στις όχθες του Ιορδάνη και κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων…… Στην έρημο έζησε σαράντα επτά (47) χρόνια, χωρίς ποτέ να συναντήσει άνθρωπο!

          Στα πρώτα δεκαεπτά χρόνια, βαθιά μέσα στην έρημο, πάλεψε πολύ σκληρά για να νικήσει τους λογισμούς και τις επιθυμίες της, ουσιαστικά για να νικήσει τον διάβολο που την πολεμούσε με τις αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής της. Είχε πολλές επιθυμίες φαγητών, ποτών και “πορνικῶν ᾀσμάτων” και πολλούς λογισμούς που την ωθούσαν προς την πορνεία.

           Όμως, ερχόταν κάποιος λογισμός μέσα της και τότε έπεφτε στην γη, την έβρεχε με δάκρυα και δεν σηκωνόταν από τη γη «ἕως ὅτου τὸ φῶς ἐκεῖνο τὸ γλυκὺ περιέλαμψεν καὶ τοὺς λογισμοὺς τοὺς ἐνοχλοῦντας μοὶ ἐδίωξεν»….. Ύστερα από σκληρό αγώνα, με τη Χάρη του Θεού και τη συνεχή προστασία της Παναγίας, ελευθερώθηκε από τους λογισμούς και τις επιθυμίες, οπότε μεταμορφώθηκε το “λογιστικό και παθητικό μέρος της ψυχής της”, επίσης “θεώθηκε” και το “αμαρτωλό” της σώμα!

          Η Οσία Μαρία, έλαβε από τον Θεό και το διορατικό χάρισμα!  Ήταν γυμνή, αλλά το σώμα της υπερέβη τις ανάγκες της φύσεως. Το σώμα τρεφόταν με τη Χάρη του Θεού.  Στη περίπτωσή της, όπως και σε άλλες περιπτώσεις Αγίων, αναστέλλονται οι λειτουργείες του σώματος!

          Εκείνη την περίοδο ασκήτευε σ’ ένα μοναστήρι κάποιος ιερομόναχος (αββάς), ονομαζόμενος  Ζωσιμάς, που ήταν κεκοσμημένος με αγιότητα βίου. Έβλεπε θεία οράματα, καθώς του είχε δοθεί το χάρισμα των “θείων ελλάμψεων”, λόγω του ότι ζούσε μέχρι τα πενήντα τρία του χρόνια με μεγάλη άσκηση.  Ήταν ξακουσμένος στην περιοχή, όμως, τότε εισήλθε μέσα του λογισμός πνευματικής υπεροψίας, για το αν -δηλαδή- υπήρχε άλλος μοναχός που θα μπορούσε να τον ωφελήσει ή να του διδάξει κάποιο καινούργιο είδος ασκήσεως.

          Ο αββάς Ζωσιμάς, αφού έλαβε ελάχιστες τροφές, βγήκε από το μοναστήρι και πορεύθηκε στην έρημο, συνεχώς προσευχόμενος και τρώγοντας ελάχιστα. Κοιμόταν όπου ευρίσκετο. Είχε διανύσει πορεία είκοσι ημερών όταν, κάποια στιγμή που κάθισε να ξεκουραστεί και έψελνε, είδε στο βάθος μια σκιά που έμοιαζε με ανθρώπινο σώμα. Στην αρχή θεώρησε ότι ήταν “δαιμονικό φάντασμα”, αλλά έπειτα διαπίστωσε ότι ήταν άνθρωπος.

           Αυτό το ον που έβλεπε ήταν γυμνό, είχε μαύρο σώμα  και είχε στο κεφάλι του λίγες άσπρες τρίχες, που δεν έφθαναν πιο κάτω από τον λαιμό. Ο αββάς Ζωσιμάς έβλεπε την οσία Μαρία, την ώρα που προσευχόταν!

          Ο αββάς Ζωσιμάς προσπάθησε να πλησιάσει εκείνο το ανθρώπινο πλάσμα, αλλά αυτό απομακρυνόταν.  Έτρεχε ο Ζωσιμάς, έτρεχε κι εκείνο.  Όταν κάποτε το έφθασε, η οσία Μαρία το πρώτον ζήτησε ένα κουρέλι από τα ρούχα του αββά, για να καλύψει το γυμνό κορμί της, για να μην τη βλέπει ολόγυμνη. Μετά και οι δύο γονατιστοί έψαλαν, «ἕκαστος ἐξαιτῶν εὐλογῆσαι τὸν ἕτερον».

          Η οσία Μαρία στη συνάντηση αυτή, αποκάλυψε όλη τη ζωή της στον αββά Ζωσιμά και του ζήτησε τη Μεγάλη Πέμπτη της επόμενης χρονιάς, να έλθει σε έναν ορισμένο τόπο στην όχθη του Ιορδάνη για να την κοινωνήσει, διότι ύστερα από πολλά χρόνια μεγάλης μετάνοιας είχε ακατάσχετο έρωτα («Καὶ νῦν ἐκείνου ἐφίεμαι ἀκατασχέτω τῷ ἔρωτι») να κοινωνήσει του σώματος και του αίματος του Χριστού.

          Ο χρόνος πέρασε δύσκολα για τον αββά Ζωσιμά.  Συνεχώς παρακαλούσε το Θεό να τον αξιώσει να δει και πάλι «τὸ ποθούμενον πρόσωπον», μάλιστα ήταν στεναχωρημένος καθώς ήθελε όλος αυτός ο χρόνος να ήταν μόνον μία ημέρα!  Έφτασε  -επιτέλους- η  Μεγάλη Πέμπτη της επόμενης χρονιάς και ο αββάς πήρε σ’ ένα ποτήρι το “Σώμα και το Αίμα του Χριστού”, πήρε και μερικά σύκα, χουρμάδες και λίγη βρεγμένη φακή και βγήκε από το μοναστήρι του να πάει να συναντήσει τη Μαρία.  

          Επειδή όμως εκείνη αργοπορούσε να έλθει στο «ραντεβού» τους, ο αββάς προσευχόταν στον Θεό με δάκρυα να μην του στερήσει -λόγω των αμαρτιών του- την ευκαιρία να τη δει εκ νέου……  Ξάφνου την είδε  επί του Ιορδάνη ποταμού …… «περιπατοῦσαν ἐπὶ τῶν ὑδάτων ἐπάνω καὶ πρὸς ἐκεῖνον βαδίζουσαν»!  

           Συναντήθηκαν, έψαλαν, η οσία Μαρία ασπάσθηκε τον αββά Ζωσιμά, κοινώνησε των ζωοποιών Μυστηρίων και έπειτα ύψωσε τα χέρια της στον ουρανό, αναστέναξε με δάκρυα και είπε: «Νῦν ἀπολύεις τὴν δούλη σου, ὢ Δέσποτα, κατὰ τὸ ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου»…..

           Έδωσαν ξανά «ραντεβού» το επόμενο έτος στο ίδιο μέρος. Ο αββάς έφυγε «στένων καὶ ὀδυρόμενος», διότι επιθυμούσε «κρατῆσαι τὴν ἀκράτητον». Eκείνη έφυγε κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο ήλθε, δηλ. περπατώντας πάνω στα νερά του Ιορδάνη ποταμού!

          Το επόμενο έτος ο αββάς, ως «ὡς θηρευτὴς ἐμπειρότατος» πλέον, έφθασε έφθασε στο τόπο εκείνο να δει «τὸ γλυκύτατο θήραμα»!  Όμως δεν την έβλεπε πουθενά.  Άρχισε να προσεύχεται και τότε είδε «κεκειμένην τὴν Ὁσίαν νεκράν»!  Βρήκε και δική της γραφή που έλεγε: «Θάψον, ἀββᾶ Ζωσιμᾶ, ἐν τούτῳ τὸ τόπω τῆς ταπεινῆς Μαρίας τὸ λείψανον, ἀποδὸς τὸν χοῦν τῷ χοΐ, ὑπὲρ ἐμοῦ διὰ παντὸς πρὸς τὸν Κύριον προσευχόμενος, τελειωθείσης, μηνὶ Φαρμουθὶ (κατ’ Αἰγυπτίους, ὅπως ἐστὶ κατὰ Ρωμαίους Ἀπρίλιος)».

           Η  οσία είχε κοιμηθεί (αποθάνει) την ίδια ημέρα (της προηγούμενης χρονιάς), τότε που κοινώνησε! Ως εκ θαύματος, το σώμα της είχε παραμείνει άθικτο ένα χρόνο και είχε διασχίσει σε μία ώρα απόσταση, την οποία το επόμενο έτος ο αββάς Ζωσιμάς διήνυσε σε είκοσι ημέρες..…. Γράφει ο άγιος Σωφρόνιος: «καὶ ἥνπερ ὤδευσεν ὁδὸν Ζωσιμᾶς διὰ εἴκοσι ἡμερῶν κοπιῶν, εἰς μίαν ὥραν Μαρίαν διέδραμεν καὶ εὐθὺς πρὸς τὸν Θεὸν ἐξεδήμησεν».

           Ο αββάς Ζωσιμάς, αφού την έκλαψε πολύ, «βρέχων τὸ σῶμα τοὶς δακρύσι», επιμελήθηκε τα της ταφής της. Επειδή, όμως, η γη ήταν σκληρή κι ο ίδιος προχωρημένης ηλικίας, δεν μπορούσε να την σκάψει και βρισκόταν σε απορία….. Τότε «ὁρᾷ λέοντα μέγαν τῷ λειψάνῳ τῆς Ὁσίας παρεστώτα καὶ τὰ ἴχνη αὐτῆς ἀναλείχοντα», δηλαδή είδε ένα λιοντάρι να στέκεται δίπλα στο λείψανο της Οσίας και να γλείφει τα ίχνη της!

           Ο Ζωσιμάς τρόμαξε, αλλά το λιοντάρι όχι μόνον θώπευσε τον αββά, αλλά  και τον παρακινούσε με τις κινήσεις και τις προθέσεις του, («οὐχὶ τοῦτον τοὶς κινήμασι μόνον ἀσπαζόμενον, ἀλλὰ καὶ προθέσει») να προχωρήσει στον ενταφιασμό. Ο αββάς, επειδή αδυνατούσε, παρακάλεσε το λιοντάρι να σκάψει μόνο του τον λάκκο! Το λιοντάρι υπάκουσε και με τα μπροστινά του πόδια έσκαψε ένα λάκκο για να ενταφιασθεί μέσα το σκήνωμα της οσίας Μαρίας. Μετά τον ενταφιασμό «ὁ μὲν λέων ἐπὶ τὰ ἔνδον τῆς ἐρήμου ὡς πρόβατον ὑπεχώρησε. Ζωσιμᾶς δὲ ὑπέστρεψεν, εὐλογῶν καὶ αἰνῶν τὸν Θεὸν ἠμῶν».

          Και ο άγιος Σωφρόνιος καταλήγει ότι έγραψε αυτό το βίο «κατὰ δύναμιν» και «τῆς ἀληθείας μηδὲν προτιμῆσαι θέλων»……

          Σωφρόνιος Α΄ (560 –  638), Πατριάρχης Ιεροσολύμων από το 634 έως τον θάνατό του. Καταγόταν από τη Δαμασκό της Συρίας. Άριστος μουσικός και υμνογράφος. Τιμάται ως άγιος στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

          1) Η Εκκλησία (Ανατολική και Δυτική, καθώς και η των Κοπτών) τιμά την μνήμη της οσίας (ή αγίας) Μαρίας της Αιγυπτίας την 1^η Απριλίου (ημέρα του θανάτου της, ίσως περί το 522), καθώς και την Ε' Κυριακή των Νηστειών. Στην Καθολική εκκλησία θεωρείται η προστάτης των (αμαρτωλών) γυναικών που μετανοούν.  

           2) Ο βίος της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας συγκίνησε όχι μόνο Χριστιανούς, αλλά και ξένους λογοτέχνες που την συμπεριέλαβαν σε έργα τους, όπως οι Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε (στον “Faust”), Ονορέ ντε Μπαλζάκ (στο μυθιστόρημα “Το άγνωστο αριστούργημα”), John Berryman (Pulitzer Prize ποιήματος) και μουσικούς, όπως οι Γκούσταβ Μάλερ (στην 8η Συμφωνία του), Οτορίνο Ρεσπίγκι (όπερα “Maria egiziaca”) και Τζον Τάβενερ (όπερα “Mary of Egypt” ) κ.ά.

              3) “Acta sanctorum”. Εγκυκλοπαιδική συλλογή (στα λατινικά) 68 τόμων με βίους Χριστιανών αγίων. Ο Ιησουίτης λόγιος Jean Bolland ξεκίνησε τη συγγραφή της το 1643 και η έκδοση διακόπηκε το 1940.  Στην “Acta sanctorum” αναφέρεται μία μεταμελημένη εταίρα, η  «Θαΐς», η οποία έζησε στην Αίγυπτο του 4^ου αιώνα μ.Χ.  Τον 10^ο αι. η Θαΐς έγινε ηρωίδα του δραματικού έργου «Παφνούτιος ή η μεταστροφή της εταίρας «Θαΐδας» της Γερμανίδας μοναχής Ροσβίτας.

                     …….. Με το όνομα Θαΐς αναφέρεται και διάσημη Αθηναία εταίρα της αρχαιότητας. Σαγηνεύει ιδιαίτερα τον ποιητή Μέναδρο, ο οποίος δίνει το όνομά της σε ένα από τα έργα του. Συνοδεύει τον Μ. Αλέξανδρο στην Ασία. Σύμφωνα με την παράδοση, αυτή ήταν που στο τέλος μιας οργιαστικής νύχτας έβαλε στο χέρι του Αλεξάνδρου τη δάδα που έβαλε φωτιά και κατέκαυσε την Περσέπολη το 330 π.Χ. Γίνεται ερωμένη του Πτολεμαίου και γεννά τρία παιδιά.

              4) Ο Γάλλος συγγραφέας Ανατόλ Φρανς (Anatole France, 1844-1924, βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1921) ήδη από την ηλικία 22 ετών που γνώρισε την ιστορία της «Θαΐδας» (της Γερμανίδας μοναχής Ροσβίτας), παθιάστηκε μ’ αυτήν και συνέθεσε μακροσκελές ποίημα. Ο Ανατόλ Φρανς θα διατρέξει τους “Βίους των αγίων πατέρων της ερήμου”, τον “Πειρασμό του αγίου Αντωνίου” του Φλωμπέρ, εν τέλει το 1890 θα εκδόσει το μυθιστόρημα (300 σελίδων): “Thaïs” (Θαΐς, αρχικός τίτλος «Παφνούτιος»), εμπνευσμένο από τον μύθο της μετανοημένης εταίρας Θαΐδας.

              5) Το 1894 (2^η εκδοχή 1898) ο Γάλλος συνθέτης Ζιλ Μασνέ (Jules Émile Frédéric Massenet, 1842 - 1912)  θα παρουσιάσει στο Παρίσι την όπερα του «Θαΐς», σε λιμπρέτο Λουί Γκαλλέ (Louis Gallet), πάνω στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ανατόλ Φρανς. Σύμφωνα μ’ αυτό, ο μοναχός της ερήμου Αθαναήλ, μεταστρέφει προς τον χριστιανισμό την ακόλαστη Αλεξανδρινή εταίρα Θαΐδα, όμως στο τέλος την……. ερωτεύεται! Ακολουθούν δραματικές σκηνές ενός “παχνιδιού” μεταξύ αγιότητας κι’ ερωτισμού, αισθησιασμού και εγκράτειας. Η Θαΐδα στην έρημο ξεψυχά (από τις στερήσεις της μοναχικής ζωής της) στα χέρια του Αθαναήλ, που απαρηγόρητος την θρηνεί…..

              Η αριστουργηματική όπερα «Θαΐς» του Μασνέ ανέβηκε στη σκηνή του «Μεγάρου Μ. Α.» τον Μάρτιο του 2009. Είχα τη καλή τύχη να παρακολουθήσω μια παράσταση της, που μου μένει αλησμόνητη!

                6) Η ονομασία του φαραγγιού της Σαμαριάς στην Κρήτη (νομός Χανίων) προέρχεται από το όνομα της βυζαντινής εκκλησίας της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας που βρίσκεται μέσα στο φαράγγι, κοντά στον ομώνυμο οικισμό Σαμαριά, που είναι παραφθορά του Οσία Μαρία σε Σιά-Μαρία και τέλος σε Σαμαριά. Κάθε χρόνο την πρωταπριλιά οι Σφακιανοί οργανώνουν πανηγύρι στη βυζαντινή εκκλησία της Οσίας Μαρίας. Είναι η μοναδική νύχτα που επιτρέπεται η διανυκτέρευση στο Φάραγγα……

            7) Και άλλες εκκλησίες στη Κρήτη είναι αφιερωμένες σε αγίους και αγίες με καταγωγή την Αίγυπτο, όπως είναι ο Άγιος Μηνάς (Ηράκλειο), η Αγία Αικατερίνη (Σητεία), ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης (στο κάβο-άκρα Σίδερο / Σαμμώνιον ακρωτήριον) κ. ά.

            8) Από το μεγάλο πλήθος ωραιότατων ασμάτων που έγραψαν για την Μαρία την Αιγυπτία βυζαντινοί υμνωδοί, ξεχωρίζω πιο κάτω:

α) Ιδιόμελο στην Οσία Μαρία την Αιγυπτία: «Τὰ τῆς ψυχῆς θηρεύματα, καὶ τὰ πάθη τῆς σαρκός, τῷ ξίφει τῆς ἐγκρατείας ἔταμες, τὰ τῆς ἐννοίας ἐγκλήματα, τῇ σιγῇ τῆς ἀσκήσεως ἀπέπνιξας, καὶ ῥείθροις τῶν δακρύων σου, τὴν ἔρημον ἅπασαν κατήρδευσας, καὶ ἐβλάστησας ἡμῖν τῆς μετανοίας καρπούς· διό σου τὴν μνήμην Ὁσία ἑορτάζομεν».

β) Χαιρετισμοί στην Οσία Μαρία την Αιγυπτία:

Πρόκειται για ένα εξαίσιο ποίημα, μια πλημμυρίδα εγκωμίων, γραμμένο στη μορφή που έχει γραφτεί και για την Μαρία τη Θεοτόκο ο Ακάθιστος Ύμνος.  Από το ποίημα αυτό (ολόκληρο δίδεται στο τέλος) μόνον τα «Χαίρε» (για την Αιγυπτία Μαρία) που κατέγραψα είναι τα εξής:

Χαῖρε, τό κρίνον τῆς μετανοίας• χαῖρε, τό ρόδον τῆς ἐρημίας.

Χαῖρε, ψυχικῆς εὐσθενείας κυπάρισσος• χαῖρε, σωστικῆς ἀγωγῆς βίβλος πάγχρυσος.

Χαῖρε, ὕψος δυσαντίβλεπτον οὐρανίων ἀρετών• χαῖρε, βάθος ἐπιγνώσεως καί ἀσκήσεως κανών.

Χαῖρε, ὅτι γηΐνων ἀπανέστης ἐμφρόνως• χαῖρε, ὅτι ὁσίων ὤφθης πάντιμον κάλλος.

Χαῖρε, τερπνόν Ἀγγέλων ὀσφράδιον χαῖρε, σεπτόν ἐρήμου κιννάμωμον.

Χαῖρε, Θεοῦ τιμαλφέστατον ἄγγος• χαῖρε, ἐχθροῦ τό δυσβάστακτον ἄγχος•

Χαῖρε, δί' ἤς ὁ Χριστός ὑψώθη• χαῖρε, δί' ἤς ὁ Σατᾶν ἐτρώθη.

Χαῖρε, ἀειρρύτων δακρύων ὁ χείμαρρος• χαῖρε, ἀστειρεύτων ἱδρώτων τό πέλαγος.

Χαῖρε, μάχαιρα ἀμφίστομος βιοτής ἠδονικής• χαῖρε, σκήνωμα πολύτιμον ἐνεργείας θεϊκῆς.

Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Ἰορδάνου τό εὔχος• χαῖρε, ὅτι ἐδείχθης ἀσιτείας ὁ τύπος.

Χαῖρε, λαμπάς συντόνου ἀσκήσεως• χαῖρε, ἡ δᾶς τῆς ἄνω λαμπρότητος.

Χαῖρε, νυμφῶνος Ἐδέμ κληρονόμος• χαῖρε, λειμῶνος τερπνοῦ πεζοπόρος•

Χαῖρε, τό τεῖχος τῆς μετανοίας• χαῖρε, ὁ πύργος τῆς ἀπαθείας.

Χαῖρε, βιοτής τῆς ἀγήρω ἀρχέτυπον• χαῖρε, ἀγωγῆς ψυχοτρόφου τό ἔσοπτρον.

Χαῖρε, τρόπαιον τῆς φύσεως τῆς θηλείας τιμαλφές• χαῖρε, εὔμορφον ἀπάνθισμα ἀρετῶν ἠδυτερπές.

Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις τῶν ὁσίων φαιδρότης• χαῖρε, ὅτι τυγχάνεις ἐγκρατείας ἀκρότης.

Χαῖρε, κρουνέ βλυστάνων εὐσέβειαν• χαῖρε, πυρσέ φωτίζων τά σύμπαντα.

Χαῖρε, αὐγή μυστικῆς εὐωχίας• χαῖρε, στακτή μυροβόλος σοφίας•

Χαῖρε, ἡ τρῶσις τοῦ ἀρχεκάκου• χαῖρε, ἡ πτῶσις ἐχθροῦ του πλάνου.

Χαῖρε, τήν ὀφρύν τοῦ Σατᾶν ἡ πατήσασα• χαῖρε, τήν ἰσχύν τοῦ Χριστοῦ ἡ κρατύνασα.

Χαῖρε, ὄμμα τό ἀνύστακτον τοῦ Βελίαρ πρσβολαίς• χαῖρε, δῶμα ἐνασκήσεως ἀσιγήτου εὐπρεπές.

Χαῖρε, ὅτι ἐλαύνεις τοῦ ἐχθροῦ τήν μανίαν• χαῖρε, ὅτι ἐκτρέπεις τοῦ ἐχθίστου κακίαν.

Χαῖρε, παθῶν ἐκλύτων τό θέριστρον• χαῖρε, ἠθῶν ἀμέμπτων τό ἔλυτρον.

Χαῖρε, ψεκᾶς τοῦ Σωτῆρος εἰρήνης• χαῖρε, ὀλκᾶς τῆς ἐνθέου γαλήνης•

Χαῖρε, ἡ ἔνθους ἐν τή ἀσκήσει• χαῖρε, ἡ μείζων ἐν τή συνέσει.

Χαῖρε, πολιτείας ὁσίας λευκάνθεμον• χαῖρε, εὐσεβείας τό θεῖον τετράδιον.

Χαῖρε, σέμνωμα περιδοξον μετανοίας σωστικής• χαῖρε, ἄρωμα οὐράνιον ἐργασίας πρακτικῆς.

Χαῖρε, ὅτι ἐλαύνεις λεγεώνα δαιμόνων• χαῖρε, ὅτι δεικνύεις τόν σωτήριον δρόμον.

Χαῖρε, Χριστοῦ τῆς πίστεως ἔρεισμα• χαῖρε, Αὐτοῦ ἀγάπης θησαύρισμα.

Χαῖρε, φθαρτῶν ὑπερτέρα ἀπάντων• χαῖρε, θημῶν αἰωνίων δραγμάτων•

Χαῖρε, ἡ βίβλος τῆς καρτερίας• χαῖρε, τό ἔρνος τῆς ἐρημίας.

Χαῖρε, γυναικών ἀσκουμένων ἀκρώρεια• χαῖρε, ἀρετῶν τό θεοτευκτον οἴκημα.

Χαῖρε, φάρε τηλαυγέστατε ἀγωγῆς ἀσκητικής• χαῖρε, λύχνε παμφαέστατε ἐνεργείας θεϊκῆς.

Χαῖρε, ὅτι σοῖς τρόποις τοῖς ἀπλάστοις διδάσκεις• χαῖρε, ὅτι σοῖς πόνοις πρός τελείωσιν ἤχθης.

Χαῖρε, κανών βιώσεως σώφρονος• χαῖρε, εἰκών ἀόκνου στερήσεως.

Χαῖρε, καρπῶν οὐρανίων ἡ πλήρης• χαῖρε, ἠμῶν πρός Θεόν ἡ μεσίτις•

Χαῖρε, τό σέλας τῆς ἀσιτίας• χαῖρε, τό κέρας τῆς μετανοίας.

Χαῖρε, λαμπηδών τῆς Χριστοῦ ἀγαπήσεως• χαῖρε, ἀηδών Ἰορδάνου γλυκύφθογγος.

Χαῖρε, ὅτι ἀσκητεύουσα ἔσχες στέγην οὐρανόν• χαῖρε, ὅτι γυμνητεύουσα ἐνεδύθης τόν Χριστόν.

Χαῖρε, τῆς ἀγρυπνίας εὐωδέστατος κήπος• χαῖρε, μεταμελείας ἀκλινέστατος στύλος.

Χαῖρε, ἐχθρῶν βέβηλων ὀλέτειρα• χαῖρε, ψυχῶν πρός Κύριον πρέσβειρα.

Χαῖρε πολλῶν κλονουμένων προστάτις, χαῖρε παθῶν σαρκικῶν ἡ ὀλέτις.

Χαῖρε, ἀκρότης τῆς ἐγκρατείας• χαῖρε, σεμνότης τῆς Ἐκκλησίας.

Χαῖρε, ἡ καλῶς προορώσα τά μέλλοντα• χαῖρε,ἡ σαρκός τάς ὁρμᾶς ἀπορρίψασα.

Χαῖρε, ἔμψυχον προοίμιον τῆς μελλούσης ἀμοιβής• χαῖρε, τίμιον διάδημα ἰσαγγέλου βιοτής.

Χαῖρε ὅτι δαιμόνων τήν μανίαν καθείλες• χαῖρε, ὅτι μερόπων τά ἠδέα παρεῖδες.

Χαῖρε, στερρόν τῆς νήψεως ἔρεισμα• χαῖρε, λαμπρόν ἀσκήσεως τείχισμα.

Χαῖρε, ναπῶν οὐρανῶν ὀδοιπόρος• χαῖρε, ἠμῶν ὁδηγός φωτοφόρος.

Χαῖρε, ὀσμή Χριστοῦ εὐωδίας• χαῖρε, ροπή θεϊκῆς σοφίας.

 Χαῖρε, ἡ ἐχθροῦ τάς ὀρδᾶς ἀφανίσασα• χαῖρε, ἡ Θεοῦ τούς ἀνθρώπους εὐφράνασα.

Χαῖρε, κρήνη ἡ καλλίρρυτος ὕδωρ βλύσασα ζωής• χαῖρε, στάθμη ἀρρυτίδωτος ἀρετῆς ἀσκητικῆς.

Χαῖρε, ὅτι λαμπρύνεις τόν χορόν τῶν ὀσίων• χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις ἀκτησίας ταμεῖον.

Χαῖρε, ἀκτίς τῆς θείας χρηστότητος• χαῖρε, παγίς τοῦ πλάνου ἀλάστορος.

Χαῖρε, ἀστήρ μετανοίας φωσφόρος• χαῖρε, λαμπτήρ ἀπαθείας πυρφόρος•

Χαῖρε, συνέσεως ἐκμαγείον• χαῖρε, τῆς χάριτος σκεῦος θεῖον.

Χαῖρε, Ζωσιμά τήν ψυχήν ἡ ἠδύνασα• χαῖρε, Μαμωνά τήν δουλείαν ἡ λύσασα.

Χαῖρε, μῆτερ ἀξιάγαστε, Ἰορδάνου καλλονή• χαῖρε, νύμφη Κτίστου πάγκαλε, τῶν Ἀγγέλων χαρμονή.

Χαῖρε, ὅτι ζευγνύεις πράξιν καί θεωρίαν• χαῖρε, ὅτι ἐλαύνεις τοῦ Σατᾶν τήν κακίαν.

Χαῖρε, δί' ἤς ἡ πίστις κρατύνεται• χαῖρε, δί' ἤς φθορά ἀπαμβλύνεται.

Χαῖρε, χαρᾶς κοινωνέ τῆς ἀγήρω• χαῖρε, λαμπάς κοινωνίας τῆς ἄνω•

Χαῖρε, θεάμων τῶν ἀθεάτων• χαῖρε, ἀρρήτων ἐπόπτις ξένων.

Χαῖρε, κοινωνέ τῆς ἀΰλου λαμπρότητος• χαῖρε, φρυκτωρέ τῆς ἀδύτου φαιδρότητος.

Χαῖρε, ὅτι ἐκοινώνησας Ζωσιμά ἐκ τῶν χειρών• χαῖρε, ὅτι κατηγλάϊσας τήν ὁμήγυριν πιστῶν.

Χαῖρε, σάλπιγξ ἀλήκτου εὐφροσύνης ἐν πόλω• χαῖρε, φόρμιγξ ὁσίας βιοτῆς ἐν ἐρήμω.

Χαῖρε, πιστῶν γλυκύτατον ψέλλισμα• χαῖρε, ψυχῶν τό ἤδιστον μέλισμα.

Χαῖρε, Χριστοῦ τό θειότατον εὔχος• χαῖρε, ἐχθροῦ τό ὀξύτατον κάρφος•

Χαῖρε, μελώδημα τῶν ὀσίων• χαῖρε, ἀπήχημα τῶν ἁγίων.

Χαῖρε, κιβωτέ ἡσυχίας πολύτιμε• χαῖρε, θησαυρέ σιωπῆς ἀδαπάνητε.

Χαῖρε, στήλη ἀκαθαίρετος κοσμικῆς ἀποταγής• χαῖρε, κρήνη νέκταρ βρύουσα ἀθανάτου βιοτῆς.

Χαῖρε, θεία σαμβύκη ἐν Χριστῷ μετανοίας• χαῖρε, πάγχρυσε θήκη νυχθημέρου νηστείας.

Χαῖρε, κιθάρα πίστεως παντερπνος• χαῖρε, κινύρα εὔλαλος νήψεως.

Χαῖρε, χοροῦ μονοτρόπων ἠδύτης• χαῖρε, καμοῦ ἐν κινδύνων ἡ ρύστις•

Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.

 “Χαιρετισμοί στην Οσία Μαρία την Αιγυπτία” Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ ́. Τή Ὑπερμάχω. 

[1] Τῆς μετανοίας ὀχετοῖς σαυτήν ἀρδεύσασα καί ψυχοκτόνους τοῦ ἐχθροῦ ὁρμᾶς ξηράνασα, συνεργεῖα θεία ἔρημον Ἰορδάνου τή ἀσκήσει σου, Μαρία, καθηγίασας καί τοῖς ρείθροις τῶν δακρύων σου ἐπιανας• ὅθεν κράζομεν• Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Οἱ Οἶκοι.Ἄγγελος μετανοίας ἤνοιξε σοί τάς πύλας ναοῦ ὁ σοί πότε θύρας κλείων(τρίς)

[2]καί Ἀγγέλων σεμνήν βιοτήν δί εὐχῆς ἀόκνου διελθεῖν, πάνσεπτε Μαρία, κατηξίωσεν, ὁ νῦν σύν τοῖς πιστοῖς κραυγάζων• Χαῖρε, τό κρίνον τῆς μετανοίας• χαῖρε, τό ρόδον τῆς ἐρημίας.Χαῖρε, ψυχικῆςεὐσθενείαςκυπάρισσος• χαῖρε, σωστικῆςἀγωγῆςβίβλοςπάγχρυσος.Χαῖρε, ὕψος δυσαντίβλεπτον οὐρανίων ἀρετών• χαῖρε, βάθος ἐπιγνώσεως καί ἀσκήσεως κανών.Χαῖρε, ὅτι γηΐνων ἀπανέστης ἐμφρόνως• χαῖρε, ὅτι ὁσίων ὤφθης παντιμον κάλλος.Χαῖρε, τερπνόν Ἀγγέλων ὀσφράδιον χαῖρε, σεπτόν ἐρήμου κιννάμωμον.Χαῖρε, Θεοῦ τιμαλφέστατον ἄγγος• χαῖρε, ἐχθροῦ τό δυσβάστακτον ἄγχος•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Βλάστημα τῆς Αἰγύπτου εὐθαλές, ἐν ἐρήμω, ἤν ρέει Ἰορδάνης, Μαρία, ἀρετῶν γλυκυτάτους καρπούς δί ἀπαύστων πόνων καί στερρᾶς ἤνεγκας ἀσκήσεως τῷ Κτίσαντι, βοώσα σύν Ἀγγέλων δήμοις•Ἀλληλούϊα.

[3]Γυναικών θεοφόρων κοσμιότης, Μαρία, Σταυρόν κωλυομένη τόν θεῖον προσκυνῆσαι ὑπό θεϊκοῦ ἐμποδίου τρόπον βιοτής ἤλλαξας καί ἦλθες εἰς ἐπίγνωσιν διο σοί ἐκβοῶμεν ταύτα•Χαῖρε, δί' ἤς ὁ Χριστός ὑψώθη• χαῖρε, δί' ἤς ὁ Σατᾶν ἐτρώθη.Χαῖρε, ἀειρρύτων δακρύων ὁ χείμαρρος• χαῖρε, ἀστειρεύτων ἱδρώτων τό πέλαγος.Χαῖρε, μάχαιρα ἀμφίστομος βιοτής ἠδονικής• χαῖρε, σκήνωμα πολύτιμον ἐνεργείας θεϊκῆς.Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Ἰορδάνου τό εὔχος• χαῖρε, ὅτι ἐδείχθης ἀσιτείας ὁ τύπος.Χαῖρε, λαμπάς συντόνου ἀσκήσεως• χαῖρε, ἡ δᾶς τῆς ἄνω λαμπρότητος. χριστιανος.grΧαῖρε, νυμφῶνος Ἐδέμ κληρονόμος• χαῖρε, λειμῶνος τερπνοῦ πεζοπόρος•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Δύναμιν εἰληφυία οὐρανόθεν ὁμίχλην πορνείας διεσκέδασας τάχος καί πρός φῶς μετανοίας φαιδρόν τους σούς πόδας, μῆτερ θαυμαστή, ἴθυνας καί ἔρημον ἐπέλεξας ὡς οἶκον προσευχῆς βοώσα•

[4]Ἀλληλούϊα.Ἔδραμες ἀποπλύναι λογισμῶν ἀκαθάρτων καί πράξεων ἀνόμων τόν ρύπον ὡς διψώσα ἐπί τάς πηγᾶς τῶν ὑδάτων,μῆτερ εὐκλεές, ἔλαφος εἰς ἔρημον• διόπερ σοῖ βοῶμεν εὐχαρίστω γλώσση•Χαῖρε, τό τεῖχος τῆς μετανοίας• χαῖρε, ὁ πύργος τῆς ἀπαθείας.Χαῖρε, βιοτής τῆς ἀγήρω ἀρχέτυπον• χαῖρε, ἀγωγῆς ψυχοτρόφου τό ἔσοπτρον.Χαῖρε, τρόπαιον τῆς φύσεως τῆς θηλείας τιμαλφές• χαῖρε, εὔμορφον ἀπάνθισμα ἀρετῶν ἠδυτερπές.Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις τῶν ὁσίων φαιδρότης• χαῖρε, ὅτι τυγχάνεις ἐγκρατείας ἀκρότης.Χαῖρε, κρουνέ βλυστάνων εὐσέβειαν• χαῖρε, πυρσέ φωτίζων τά σύμπαντα.Χαῖρε, αὐγή μυστικῆς εὐωχίας• χαῖρε, στακτή μυροβόλος σοφίας•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Ζάλης θανατηφόρου δί' εὐχῆς ἀπηλλάγης ἀόκνου καί συντόνου νηστείας• τῆς σαρκός γάρ νεκρώσαςὁρμᾶς τόν σόν νοῦν, Μαρία, πρός Θεόν τάχιστα

[5]ἐπτέρωσας ὡς εὔλαλος Κυρίου ἀηδών βοώσα•Ἀλληλούϊα.Ἤσχυνας τοῦ δολίως πολεμοῦντος σέ, μῆτερ Μαρία, μισοκάλου τό θράσος συντονία καμάτων τῶν σῶνἀσιτίας ἄκρας καί εὐχῆς χάριτι Θεού• διο σοί πλέκομεν τῆς νίκης στέφος ἐκβοώντες•Χαῖρε, ἡ τρῶσις τοῦ ἀρχεκάκου• χαῖρε, ἡ πτῶσις ἐχθροῦ του πλάνου. χριστιανος.grΧαῖρε, τήν ὀφρύν τοῦ Σατᾶν ἡ πατήσασα• χαῖρε, τήν ἰσχύν τοῦ Χριστοῦ ἡ κρατύνασα.Χαῖρε, ὄμμα τό ἀνύστακτον τοῦ Βελίαρ πρσβολαίς• χαῖρε, δῶμα ἐνασκήσεως ἀσιγήτου εὐπρεπές.Χαῖρε, ὅτι ἐλαύνεις τοῦ ἐχθροῦ τήν μανίαν• χαῖρε, ὅτι ἐκτρέπεις τοῦ ἐχθίστου κακίαν.Χαῖρε, παθῶν ἐκλύτων τό θέριστρον• χαῖρε, ἠθῶν ἀμέμπτων τό ἔλυτρον.Χαῖρε, ψεκᾶς τοῦ Σωτῆρος εἰρήνης• χαῖρε, ὀλκᾶς τῆς ἐνθέου γαλήνης•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Θεοφόρων γυναίων τῆς ἔρημου μεγίστη ὑπῆρξες, τρισολβία Μαρία• ὁλοτρόπως θελχθεῖσα γάρ σύ

[6]τῷ τοῦΚτίστου πάντων καί Θεοῦ ἔρωτι καί σθένει θείου Πνεύματος ρωσθεῖσα ἀνεβόας πόθω•Ἀλληλούϊα.Ἰορδάνου τοῖς ρείθροις τῶν τοῦ βίου σου ρύπον ἀπέπλυνας, ὁσία Μαρία, καί λαμπρᾶν μετανοίας στολήνἐνδυθεῖσα πάντων πρός Θεόν πρέσβειρα ἐγένου τῶν τιμώντων σέ καί ὕμνοις μελιχροῖς βοώντων•Χαῖρε, ἡ ἔνθους ἐν τή ἀσκήσει• χαῖρε, ἡ μείζων ἐν τή συνέσει.Χαῖρε, πολιτείας ὁσίας λευκάνθεμον• χαῖρε, εὐσεβείας τό θεῖον τετράδιον.Χαῖρε, σέμνωμα περιδοξον μετανοίας σωστικής• χαῖρε, ἄρωμα οὐράνιον ἐργασίας πρακτικῆς.Χαῖρε, ὅτι ἐλαύνεις λεγεώνα δαιμόνων• χαῖρε, ὅτι δεικνύεις τόν σωτήριον δρόμον.Χαῖρε, Χριστοῦ τῆς πίστεως ἔρεισμα• χαῖρε, Αὐτοῦ ἀγάπης θησαύρισμα. χριστιανος.grΧαῖρε, φθαρτῶν ὑπερτέρα ἀπάντων• χαῖρε, θημῶν αἰωνίων δραγμάτων•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Κατιδών τῆς ψυχῆς σου ζῆλον ὄντως τόν θεῖον ὁ

Μαρία την ΑιγυπτίαΚοντάκιον.Ἦχος πλ. δ ́. Τή ὙπερμάχωΤῆς μετανοίας ὀχετοῖς σαυτήν ἀρδεύσασα καί ψυχοκτόνους τοῦ ἐχθροῦ ὁρμᾶς ξηράνασα, συνεργεῖα θεία ἔρημον Ἰορδάνου τή ἀσκήσει σου, Μαρία, καθηγίασας καί τοῖς ρείθροις τῶν δακρύων σου ἐπιανας• ὅθεν κράζομεν• Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Οἱ Οἶκοι.Ἄγγελος μετανοίας ἤνοιξε σοί τάς πύλας ναοῦ ὁ σοί πότε θύρας κλείων(τρίς)

[2]καί Ἀγγέλων σεμνήν βιοτήν δί εὐχῆς ἀόκνου διελθεῖν, πάνσεπτε Μαρία, κατηξίωσεν, ὁ νῦν σύν τοῖς πιστοῖς κραυγάζων• Χαῖρε, τό κρίνον τῆς μετανοίας• χαῖρε, τό ρόδον τῆς ἐρημίας.Χαῖρε, ψυχικῆςεὐσθενείαςκυπάρισσος• χαῖρε, σωστικῆςἀγωγῆςβίβλοςπάγχρυσος.Χαῖρε, ὕψος δυσαντίβλεπτον οὐρανίων ἀρετών• χαῖρε, βάθος ἐπιγνώσεως καί ἀσκήσεως κανών.Χαῖρε, ὅτι γηΐνων ἀπανέστης ἐμφρόνως• χαῖρε, ὅτι ὁσίων ὤφθης παντιμον κάλλος.Χαῖρε, τερπνόν Ἀγγέλων ὀσφράδιον χαῖρε, σεπτόν ἐρήμου κιννάμωμον.Χαῖρε, Θεοῦ τιμαλφέστατον ἄγγος• χαῖρε, ἐχθροῦ τό δυσβάστακτον ἄγχος•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Βλάστημα τῆς Αἰγύπτου εὐθαλές, ἐν ἐρήμω, ἤν ρέει Ἰορδάνης, Μαρία, ἀρετῶν γλυκυτάτους καρπούς δί ἀπαύστων πόνων καί στερρᾶς ἤνεγκας ἀσκήσεως τῷ Κτίσαντι, βοώσα σύν Ἀγγέλων δήμοις•Ἀλληλούϊα.

[3]Γυναικών θεοφόρων κοσμιότης, Μαρία, Σταυρόν κωλυομένη τόν θεῖον προσκυνῆσαι ὑπό θεϊκοῦ ἐμποδίου τρόπον βιοτής ἤλλαξας καί ἦλθες εἰς ἐπίγνωσιν διο σοί ἐκβοῶμεν ταύτα•Χαῖρε, δί' ἤς ὁ Χριστός ὑψώθη• χαῖρε, δί' ἤς ὁ Σατᾶν ἐτρώθη.Χαῖρε, ἀειρρύτων δακρύων ὁ χείμαρρος• χαῖρε, ἀστειρεύτων ἱδρώτων τό πέλαγος.Χαῖρε, μάχαιρα ἀμφίστομος βιοτής ἠδονικής• χαῖρε, σκήνωμα πολύτιμον ἐνεργείας θεϊκῆς.Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Ἰορδάνου τό εὔχος• χαῖρε, ὅτι ἐδείχθης ἀσιτείας ὁ τύπος.Χαῖρε, λαμπάς συντόνου ἀσκήσεως• χαῖρε, ἡ δᾶς τῆς ἄνω λαμπρότητος. χριστιανος.grΧαῖρε, νυμφῶνος Ἐδέμ κληρονόμος• χαῖρε, λειμῶνος τερπνοῦ πεζοπόρος•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Δύναμιν εἰληφυία οὐρανόθεν ὁμίχλην πορνείας διεσκέδασας τάχος καί πρός φῶς μετανοίας φαιδρόν τους σούς πόδας, μῆτερ θαυμαστή, ἴθυνας καί ἔρημον ἐπέλεξας ὡς οἶκον προσευχῆς βοώσα•

[4]Ἀλληλούϊα.Ἔδραμες ἀποπλύναι λογισμῶν ἀκαθάρτων καί πράξεων ἀνόμων τόν ρύπον ὡς διψώσα ἐπί τάς πηγᾶς τῶν ὑδάτων,μῆτερ εὐκλεές, ἔλαφος εἰς ἔρημον• διόπερ σοῖ βοῶμεν εὐχαρίστω γλώσση•Χαῖρε, τό τεῖχος τῆς μετανοίας• χαῖρε, ὁ πύργος τῆς ἀπαθείας.Χαῖρε, βιοτής τῆς ἀγήρω ἀρχέτυπον• χαῖρε, ἀγωγῆς ψυχοτρόφου τό ἔσοπτρον.Χαῖρε, τρόπαιον τῆς φύσεως τῆς θηλείας τιμαλφές• χαῖρε, εὔμορφον ἀπάνθισμα ἀρετῶν ἠδυτερπές.Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις τῶν ὁσίων φαιδρότης• χαῖρε, ὅτι τυγχάνεις ἐγκρατείας ἀκρότης.Χαῖρε, κρουνέ βλυστάνων εὐσέβειαν• χαῖρε, πυρσέ φωτίζων τά σύμπαντα.Χαῖρε, αὐγή μυστικῆς εὐωχίας• χαῖρε, στακτή μυροβόλος σοφίας•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Ζάλης θανατηφόρου δί' εὐχῆς ἀπηλλάγης ἀόκνου καί συντόνου νηστείας• τῆς σαρκός γάρ νεκρώσαςὁρμᾶς τόν σόν νοῦν, Μαρία, πρός Θεόν τάχιστα

[5]ἐπτέρωσας ὡς εὔλαλος Κυρίου ἀηδών βοώσα•Ἀλληλούϊα.Ἤσχυνας τοῦ δολίως πολεμοῦντος σέ, μῆτερ Μαρία, μισοκάλου τό θράσος συντονία καμάτων τῶν σῶνἀσιτίας ἄκρας καί εὐχῆς χάριτι Θεού• διο σοί πλέκομεν τῆς νίκης στέφος ἐκβοώντες•Χαῖρε, ἡ τρῶσις τοῦ ἀρχεκάκου• χαῖρε, ἡ πτῶσις ἐχθροῦ του πλάνου. χριστιανος.grΧαῖρε, τήν ὀφρύν τοῦ Σατᾶν ἡ πατήσασα• χαῖρε, τήν ἰσχύν τοῦ Χριστοῦ ἡ κρατύνασα.Χαῖρε, ὄμμα τό ἀνύστακτον τοῦ Βελίαρ πρσβολαίς• χαῖρε, δῶμα ἐνασκήσεως ἀσιγήτου εὐπρεπές.Χαῖρε, ὅτι ἐλαύνεις τοῦ ἐχθροῦ τήν μανίαν• χαῖρε, ὅτι ἐκτρέπεις τοῦ ἐχθίστου κακίαν.Χαῖρε, παθῶν ἐκλύτων τό θέριστρον• χαῖρε, ἠθῶν ἀμέμπτων τό ἔλυτρον.Χαῖρε, ψεκᾶς τοῦ Σωτῆρος εἰρήνης• χαῖρε, ὀλκᾶς τῆς ἐνθέου γαλήνης•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Θεοφόρων γυναίων τῆς ἔρημου μεγίστη ὑπῆρξες, τρισολβία Μαρία• ὁλοτρόπως θελχθεῖσα γάρ σύ

[6]τῷ τοῦΚτίστου πάντων καί Θεοῦ ἔρωτι καί σθένει θείου Πνεύματος ρωσθεῖσα ἀνεβόας πόθω•Ἀλληλούϊα.Ἰορδάνου τοῖς ρείθροις τῶν τοῦ βίου σου ρύπον ἀπέπλυνας, ὁσία Μαρία, καί λαμπρᾶν μετανοίας στολήνἐνδυθεῖσα πάντων πρός Θεόν πρέσβειρα ἐγένου τῶν τιμώντων σέ καί ὕμνοις μελιχροῖς βοώντων•Χαῖρε, ἡ ἔνθους ἐν τή ἀσκήσει• χαῖρε, ἡ μείζων ἐν τή συνέσει.Χαῖρε, πολιτείας ὁσίας λευκάνθεμον• χαῖρε, εὐσεβείας τό θεῖον τετράδιον.Χαῖρε, σέμνωμα περιδοξον μετανοίας σωστικής• χαῖρε, ἄρωμα οὐράνιον ἐργασίας πρακτικῆς.Χαῖρε, ὅτι ἐλαύνεις λεγεώνα δαιμόνων• χαῖρε, ὅτι δεικνύεις τόν σωτήριον δρόμον.Χαῖρε, Χριστοῦ τῆς πίστεως ἔρεισμα• χαῖρε, Αὐτοῦ ἀγάπης θησαύρισμα. χριστιανος.grΧαῖρε, φθαρτῶν ὑπερτέρα ἀπάντων• χαῖρε, θημῶν αἰωνίων δραγμάτων•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Κατιδών τῆς ψυχῆς σου ζῆλον ὄντως τόν θεῖον ὁ

[7]σώφρων Ζωσιμᾶς κατηγάσθη χάριτός σου, ἤν εὖρες,σεμνή, ἐπιβαίνειν κούφως ποταμοῦ ρεύμασι καί πόθω ἐξιστάμενος Κυρίω εὐλαβῶς ἐβόα•Ἀλληλούϊα.Λάμπουσα ἀπαθεία καί συνέσει τελεία ὁσίων τοῖς χοροῖς ἠριθμήθης• μετανοίας σου γάρ καθορῶνὁ Δεσπότης τρόπους τή Αὐτοῦ χάριτι, Μαρία, σέ ἐσκίασε• διόπερ ψάλλομεν σοί ταύτα•Χαῖρε, ἡ βίβλος τῆς καρτερίας• χαῖρε, τό ἔρνος τῆς ἐρημίας.Χαῖρε, γυναικών ἀσκουμένων ἀκρώρεια• χαῖρε, ἀρετῶν τό θεοτευκτον οἴκημα.Χαῖρε, φάρε τηλαυγέστατε ἀγωγῆς ἀσκητικής• χαῖρε, λύχνε παμφαέστατε ἐνεργείας θεϊκῆς.Χαῖρε, ὅτι σοῖς τρόποις τοῖς ἀπλάστοις διδάσκεις•χαῖρε, ὅτι σοῖς πόνοις πρός τελείωσιν ἤχθης.Χαῖρε, κανών βιώσεως σώφρονος• χαῖρε, εἰκών ἀόκνου στερήσεως. χριστιανος.grΧαῖρε, καρπῶν οὐρανίων ἡ πλήρης• χαῖρε, ἠμῶν πρός Θεόν ἡ μεσίτις•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.

[8]Μένεα ἀποπνέων κατά σου ὁ τοῦ σκότους καίπάσης φαύλης πράξεως ἄρχων ἐπειράτο δαμᾶσαι ψυχήντήν σήν θείαν, μῆτερ, ἤν Θεοῦ δύναμις ἐφύλαττεν ἀμόλυντον καί ἤγειρεν σέ πόθω ψάλλειν•Ἀλληλούϊα.Νύκτωρ καί καθ' ἡμέραν σύν ἀγέλαις θηρίων σχολάζουσα ἐν βάθει ἐρήμου προσευχή καί νηστεία πολλήτῷ Θεῶ, Μαρία, ἀστραπῶν ἔμπλεως ἐφαίνου τελειότητος φωτίζουσα τούς σοί βοώντας•Χαῖρε, τό σέλας τῆς ἀσιτίας• χαῖρε, τό κέρας τῆς μετανοίας.Χαῖρε, λαμπηδών τῆς Χριστοῦ ἀγαπήσεως• χαῖρε, ἀηδών Ἰορδάνου γλυκύφθογγος.Χαῖρε, ὅτι ἀσκητεύουσα ἔσχες στέγην οὐρανόν• χαῖρε, ὅτι γυμνητεύουσα ἐνεδύθης τόν Χριστόν.Χαῖρε, τῆς ἀγρυπνίας εὐωδέστατος κήπος• χαῖρε, μεταμελείας ἀκλινέστατος στύλος.Χαῖρε, ἐχθρῶν βέβηλων ὀλέτειρα• χαῖρε, ψυχῶν πρός Κύριον πρέσβειρα. Χαῖρε πολλῶν κλονουμένων προστάτις, χαῖρε παθῶν σαρκικῶν ἡ ὀλέτις.

[9]Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Ξενωθεῖσα τοῦ κόσμου τῷ Κυρίω τῶν ὅλων ἐγνώσθης, τρισευδαῖμον Μαρία, τῷ ἰσχύσαντι σέ σθεναρῶςτόν Σατᾶν παλαῖσαι,τόν ψυχῆς θέλοντα τῆς σῆς συλῆσαι μάργαρον καί παῦσαι σέ βοᾶν ἀπαύστως•Ἀλληλούϊα.Ὅλος ἐπλήσθη θάμβους Ζωσιμᾶς ὁ θεοπνους, ἠνίκα τήν σήν χάριν κατεῖδε τά ἐσόμενα βλέπειν καλῶςκαί τήν σοί οἰκοῦσαν τοῦ Θεοῦ δύναμιν Μαρία• ὅθεν χαίρων σοί ἐβόα μυστικῶς τοιαύτα• Χαῖρε, ἀκρότης τῆς ἐγκρατείας• χαῖρε, σεμνότης τῆς Ἐκκλησίας.Χαῖρε, ἡ καλῶς προορώσα τά μέλλοντα• χαῖρε,ἡ σαρκός τάς ὁρμᾶς ἀπορρίψασα.Χαῖρε, ἔμψυχον προοίμιον τῆς μελλούσης ἀμοιβής• χαῖρε, τίμιον διάδημα ἰσαγγέλου βιοτής. Χαῖρε ὅτι δαιμόνων τήν μανίαν καθείλες• χαῖρε, ὅτι μερόπων τά ἠδέα παρεῖδες.Χαῖρε, στερρόν τῆς νήψεως ἔρεισμα• χαῖρε, λαμπρόν ἀσκήσεωςτείχισμα.

[10]Χαῖρε, ναπῶν οὐρανῶν ὀδοιπόρος• χαῖρε, ἠμῶν ὁδηγός φωτοφόρος.Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Πόνοις σου νυχθημέροις ἐχαλίνωσας, μῆτερ Μαρία, τῆς σαρκός τάς ὀρέξεις καί κατέδειξας πάσι πιστοῖς,Ἰορδάνου κλέος, τῆς ψυχῆς φρόνημα σής θείας τό ἀδάμαστον, δί' οὐ πλησθεῖσα ἀνεβόας•Ἀλληλούϊα.Ρείθροις τῶν σῶν δακρύων καί ἀπείρων ἱδρώτων κατέσβεσας παθῶν σου τήν φλόγα καί ἀνήψας ψυχῆς σουπυρσόν, ὄν καλῶς βαστάζουσα Θεῶ ἔδραμες, Μαρία, ἱκετεύουσα Αὐτόν ὑπέρ τῶν σοῖ φωνούντων•Χαῖρε, ὀσμή Χριστοῦ εὐωδίας• χαῖρε, ροπή θεϊκῆς σοφίας. Χαῖρε, ἡ ἐχθροῦ τάς ὀρδᾶς ἀφανίσασα• χαῖρε, ἡ Θεοῦ τούς ἀνθρώπους εὐφράνασα.Χαῖρε, κρήνη ἡ καλλίρρυτος ὕδωρ βλύσασα ζωής• χαῖρε, στάθμη ἀρρυτίδωτος ἀρετῆς ἀσκητικῆς.Χαῖρε, ὅτι λαμπρύνεις τόν χορόν τῶν ὀσίων•

[11]χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις ἀκτησίας ταμεῖον.Χαῖρε, ἀκτίς τῆς θείας χρηστότητος• χαῖρε, παγίς τοῦ πλάνου ἀλάστορος. χριστιανος.grΧαῖρε, ἀστήρ μετανοίας φωσφόρος• χαῖρε, λαμπτήρ ἀπαθείας πυρφόρος•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Στέφανον ἐκομίσω βιοτής ἀθανάτου, Μαρία, ἐκ χειρῶν τοῦ Κυρίου• τῆς ἀσκήσεως γάρ τήν ὁδόν θεαρέστως,μῆτερ, ἀρετῶν κύαθε, τελέσασα θεώσεως ἐδρέψω τούς καρπούς βοώσα•Ἀλληλούϊα.Τῶν Ἀγγέλων τήν θείαν πολιτείαν, Μαρία, ποθήσασα σαυτήν τῷ Κυρίω ὡς θυμίαμα ἠδυτερπές τῷ κρατύναντισέ ἐπί γής ἤνεγκας• διο σοί πάντες σπεύδομεν αἰσίαις ταῖς φωναῖς βοήσαι•Χαῖρε, συνέσεως ἐκμαγείον• χαῖρε, τῆς χάριτος σκεῦος θεῖον.Χαῖρε, Ζωσιμά τήν ψυχήν ἡ ἠδύνασα• χαῖρε, Μαμωνά τήν δουλείαν ἡ λύσασα.Χαῖρε, μῆτερ ἀξιάγαστε, Ἰορδάνου καλλονή• χαῖρε, νύμφη Κτίστου πάγκαλε, τῶν Ἀγγέλων

[12]χαρμονή.Χαῖρε, ὅτι ζευγνύεις πράξιν καί θεωρίαν• χαῖρε, ὅτι ἐλαύνεις τοῦ Σατᾶν τήν κακίαν.Χαῖρε, δί' ἤς ἡ πίστις κρατύνεται• χαῖρε, δί' ἤς φθορά ἀπαμβλύνεται. Χαῖρε, χαρᾶς κοινωνέ τῆς ἀγήρω• χαῖρε, λαμπάς κοινωνίας τῆς ἄνω•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Ὕμνων σέ ἠδυμόλπων καταστέφομεν κρίνοις τούς ἄθλους σου, ὁσία Μαρία• ἐπιγνώσεως γάρ ἀρχηγόςκαί σοφῶν ἐδείχθης γυναικών ἄγαλμα, ἀσκήσασα ὡς ἄσαρκος καί πόθω τῷ Θεῶ βοώσα•Ἀλληλούϊα.Φῶς Χριστοῦ κατιδοῦσα ἐν Ὑψίστοις, Μαρία, τό ἄδυτον ἑξαίτει τόν θεῖον φωτισμόν τοῖς τιμῶσι λαμπρῶςτούς τιμίους, μῆτερ, ἐπί γής μόχθους σου, ἴνα ἐκθύμως ψάλλωμεν σοί χείλεσιν ἀμώμοις ταύτα•Χαῖρε, θεάμων τῶν ἀθεάτων• χαῖρε, ἀρρήτων ἐπόπτις ξένων.Χαῖρε, κοινωνέ τῆς ἀΰλου λαμπρότητος• χαῖρε,

[13]φρυκτωρέ τῆς ἀδύτου φαιδρότητος.Χαῖρε, ὅτι ἐκοινώνησας Ζωσιμά ἐκ τῶν χειρών• χαῖρε, ὅτι κατηγλάϊσας τήν ὁμήγυριν πιστῶν.Χαῖρε, σάλπιγξ ἀλήκτου εὐφροσύνης ἐν πόλω• χαῖρε, φόρμιγξ ὁσίας βιοτῆς ἐν ἐρήμω.Χαῖρε, πιστῶν γλυκύτατον ψέλλισμα• χαῖρε, ψυχῶν τό ἤδιστον μέλισμα.Χαῖρε, Χριστοῦ τό θειότατον εὔχος• χαῖρε, ἐχθροῦ τό ὀξύτατον κάρφος•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Χαίρουσα νῦν ἐν δόμοις θεϊκοῖς σύν Ἀγγέλων τοῖς δήμοις καί ὁσίων ἁπάντων τοῖς χοροῖς ἐκτενῶςτῷ Χριστῷ καταπέμψαι πάσι τοῖς πιστοῖς πρέσβευε ἐλέους πλῆθος ἄμετρον Αὐτοῦ τοῖς ἐκβοῶσι πίστει•Ἀλληλούϊα.Ψάλλοντές σου τῶν πόνων τήν πληθύν ἐν ἐρήμω ὑμνοῦμεν σέ, ὁσία Μαρία• σύ γάρ δείξασα εἰλικρινῆ,εὐψυχίας βάθρον καί βαλβίς νήψεως, μετάνοιαν διέλαμψας ὡς ἄστρον τοῖς βοῶσι φαίνον•Χαῖρε, μελώδημα τῶν ὀσίων• χαῖρε, ἀπήχημα

[14]τῶν ἁγίων.Χαῖρε, κιβωτέ ἡσυχίας πολυτιμε• χαῖρε, θησαυρέ σιωπῆς ἀδαπάνητε.Χαῖρε, στήλη ἀκαθαίρετος κοσμικῆς ἀποταγής• χαῖρε, κρήνη νέκταρ βρύουσα ἀθανάτου βιοτῆς.Χαῖρε, θεία σαμβύκη ἐν Χριστῷ μετανοίας• χαῖρε, πάγχρυσε θήκη νυχθημέρου νηστείας.Χαῖρε, κιθάρα πίστεως παντερπνος• χαῖρε, κινύρα εὔλαλος νήψεως.Χαῖρε, χοροῦ μονοτρόπων ἠδύτης• χαῖρε, καμοῦ ἐν κινδύνων ἡ ρύστις•Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.Ὤ Μαρία, πυξίον διαυγές μετανοίας καί Κτίστου ἀγαπήσεως λύχνε, (τρίς)τήν σκοτίαν μου παῦσον παθῶν ἀπαθείας ἧμαρ σῶ πιστῶ προσφυγι λιταίς σου ἀνατέλλουσα, ὡς ἄν πανευλαβῶς κραυγάζω•Ἀλληλούϊα.Καί αὔθις τό Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ ́.Τή ὙπερμάχωΤῆς μετανοίας ὀχετοῖς σαυτήν ἀρδεύσασα καί ψυχοκτόνους τοῦ ἐχθροῦ ὁρμᾶς ξηράνασα, συνεργεῖα θεία ἔρημονἸορδάνου τή ἀσκήσει σου, Μαρία, καθηγίασας.