Γάδαρα
«Το νησί της Τύρου με ανέθρεψε,
πατρίδα δε με γέννησε η Αθήνα της
Ασσυρίας, τα Γάδαρα.
Από τον Ευκρατέα βλάστησα.
Με τη βοήθεια των Μουσών, εγώ ο
Μελέαγρος,
πρώτα στου Μενίππου την τέχνη
συμπορεύτηκα.
Μία -ξένε- πατρίδα στον κόσμο
κατοικούμε,
τους θνητούς όλους γέννησε το Χάος.
ΚΛΕΑΝΘΗΣ ο Άσσιος
ΚΛΕΑΝΘΗΣ Χαρακτικό του Th. Galle βασισμένο σε σχέδιο του P. P. Rubens (1605)
Ο Κλεάνθης (330 - 232) από την πόλη Άσσο της Τρωάδας
υπήρξε φιλόσοφος, μαθητής του
ιδρυτή της σχολής του Στωικισμού (“Στοά”
των Αθηνών) Ζήνωνα του Κιτιέως (334 - 262), τον οποίον και διαδέχτηκε
στην ηγεσία της σχολής.
Για την Άσσο, και τον ηγεμόνα της
φιλόσοφο Ερμία, πληροφορίες πιο κάτω, στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ.
Ἕρμαρχος Ἀγεμόρτου Μυτιληναῖος
«Έρμαρχος παρελθόν, παρόν και μέλλον»
Φωτογραφία χάλκινης
προτομής του Έρμαρχου στην Βίλα των Παπύρων.
«Άνοιξε ένα
φυσικό πέρασμα προς τη κοινότητά μας και θ’ απομακρυνθείς από τις ομιλίες των
ρητόρων, για ν’ ακούσεις μερικές από τις απόψεις που υποστηρίζουμε. Μετά απ’
αυτό, ελπίζω ειλικρινά, πολύ σύντομα, θα χτυπήσεις τις πόρτες της φιλοσοφίας».
Απόσπασμα επιστολής του Επίκουρου προς τον νεαρό Έρμαρχο
«Ο διάλογος ενός ανθρώπου με την ψυχή του»
Το διδακτικό παραμύθι - αριστούργημα της Αιγυπτιακής λογοτεχνίας “Διάλογος ενός ανθρώπου με την ψυχή του (The Debate Between a Man and his Soul)” πιστεύεται ότι συντάχθηκε πριν -σχεδόν- 4.000 χρόνια, κατά τη διάρκεια της 12ης Δυναστείας (1937–1759 π.Χ.) του Μεσαίου Βασιλείου (2040–1759 π.Χ.). Αναφέρεται σ’ ένα άνθρωπο που έχει κουραστεί από τη ζωή του και εκφράζει την επιθυμία να πάει στη "Δύση", στη μετά θάνατον ζωή.....
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΓΙΑΒΗΣ
ΘΕΣΕΙΣ
ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΑΣ
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
“Εσύ πατέρα μας φώτισες την αλήθεια…”. (Λουκρήτιος DRN III, 9-13)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΓΙΑΒΗΣ
ΘΕΣΕΙΣ
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗΣ
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
-
«Το δόγμα του Αριστοτέλη είναι η κυρίαρχη αλήθεια και η ευφυΐα του το όριο
της ανθρώπινης νοημοσύνης». (Αβερρόης)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΓΙΑΒΗΣ
ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
-
«Το δόγμα του Αριστοτέλη είναι η κυρίαρχη αλήθεια και η ευφυΐα του το όριο
της ανθρώπινης νοημοσύνης». (Αβερρόης)
- «Εσύ πατέρα Επίκουρε μας φώτισες την αλήθεια…». (Λουκρήτιος DRN III, 9-13)
Εισαγωγή
Στο άρθρο μας επισημαίνονται οι σημαντικότερες αντι-θέσεις
Επικούρειας και Αριστοτελικής φιλοσοφίας.
Σε επιμέρους, κατά θέμα, κεφάλαια, καταγράφουμε συνοπτικά τις βασικές θέσεις
των Αριστοτέλη και Επίκουρου σε καθ’ ένα από τα μεγάλα ζητήματα που τους
απασχόλησαν, παραθέτοντας χαρακτηριστικά αποσπάσματα έργων τους.
Περιμένουμε από αυτήν την αντιπαράθεση, να αναδειχτούν τόσον οι ομοιότητες, όσον και οι διαφορές των δύο φιλοσοφικών συστημάτων, τα οποία -υπ’ όψιν- είναι ριζικά διαφορετικά. Ευδιάκριτες είναι οι ομοιότητες, όμως περισσότερες, σημαίνουσες και ουσιαστικές είναι οι διαφορές του Αριστοτέλη με τον Επίκουρο, και αυτές έχουν τις ρίζες τους στην θεμελιακή διαφορά των φιλοσοφιών τους, αφού η μεν Αριστοτελική φιλοσοφία υπάγεται στις ιδεαλιστικές, η δε του Επίκουρου, αντίθετα, στις υλιστικές.
