Ανδρομέδα

 

 Ανδρομέδα

 Ο γαλαξίας της Ανδρομέδας  

  Ο μύθος της Ανδρομέδας

Η βασίλισσα των Νεφελωμάτων,  ο μέγας Γαλαξίας της Ανδρομέδας

  

  Ο μέγας “γαλαξίας της Ανδρομέδας”

         Το όνομα Ανδρομέδα έχει δοθεί σε έναν εντυπωσιακό και μεγάλο σπειροειδή γαλαξία, η αστρονομική ονομασία του είναι Μ31 ….. το M παραπέμπει στο κατάλογο του Γάλλου αστρονόμου του 18ου αι., Charles Messier…… ο οποίος βρίσκεται εντός ενός αστερισμού που φέρει το ίδιο όνομα.  Στον “αστερισμό Ανδρομέδα” υπάρχουν και άλλοι γαλαξίες.

Η ΚΟΜΗ ΤΗΣ ΒΕΡΕΝΙΚΗΣ

 

Η ΚΟΜΗ ΤΗΣ ΒΕΡΕΝΙΚΗΣ

«O Βοώτης με τα κυνηγετικά του σκυλιά και η Κόμη της Βερενίκης»

 Από την διάσημη “Ουρανογραφία” του Johann Elert Bode.

Αριστουργηματικό έργο της καλλιτεχνικής ουράνιας χαρτογραφίας

 

«…. Μετά  ο Κόνων μ’ είδε στον αέρα -το βόστρυχο της Βερενίκης-

να ‘μαι, βέβαια, κείνη όλη που αφοσιώθηκε στους θεούς.

Και εγώ, ο όμορφος πλόκαμος της Βερενίκης,

σε κύματα που μ’ έλουζαν, πλάι στους αθάνατους σαν ήλθα,

η Κύπρις, ανάμεσα στα παλιά, άστρο εναπόθεσε νέο».

Ο “Τίμαιος” του Πλάτωνα

 

 “Τίμαιος” 

Η κοσμογονική θεωρία του Πλάτωνα

            Ο διάλογος “Τίμαιος” ανήκει στην τελευταία συγγραφική περίοδο του Πλάτωνα (περί το έτος 354, όπως και οι “Νόμοι”). Είναι βιβλίο ονομαστό, μέχρι και το μεσαίωνα είχε μεγάλη απήχηση (….. στον πίνακα του Ραφαήλ ο Πλάτων το κρατά στο χέρι).

       Αναφέρεται σε πολλά θέματα - έχει χαρακτηριστεί συνοπτική εγκυκλοπαίδεια - όπως, στη δημιουργία του σύμπαντος και του κορυφαίου “έργου” άνθρωπος, στη ψυχή του ανθρώπου και του κόσμου, σε ανθρωπολογικά και ιατρικά ζητήματα, κ.ά..

      Είναι το μοναδικό Πλατωνικό κείμενο που έχει ως βασικό του θέμα τον υλικό κόσμο (φυσικές επιστήμες), καθώς στο τρίτο και σημαντικότερό του μέρος (στ. 27 - 92) περιέχει μια μακρά–αδιάκοπη διάλεξη περί κοσμολογίας κάποιου πυθαγόρειου επιστήμονα – ιατρού, άγνωστου από άλλες πηγές, του Λοκρού από τη Κάτω Ιταλία, του Τίμαιου.

Γάδαρα

Γάδαρα

 

«Το νησί της Τύρου με ανέθρεψε,

πατρίδα δε με γέννησε η Αθήνα της Ασσυρίας, τα Γάδαρα.

Από τον Ευκρατέα βλάστησα.

Με τη βοήθεια των Μουσών, εγώ ο Μελέαγρος,

πρώτα στου Μενίππου την τέχνη συμπορεύτηκα.

 Κ’ αν είμαι Σύρος, ποιο το παράξενο;

Μία -ξένε- πατρίδα στον κόσμο κατοικούμε,

τους θνητούς όλους γέννησε το Χάος.

Κλεάνθης ο Άσσιος

 

ΚΛΕΑΝΘΗΣ ο Άσσιος

ΚΛΕΑΝΘΗΣ Χαρακτικό του Th. Galle βασισμένο σε σχέδιο του  P. P. Rubens (1605)

     Ο Κλεάνθης (330 - 232) από την πόλη Άσσο της Τρωάδας υπήρξε φιλόσοφος, μαθητής του ιδρυτή της σχολής του Στωικισμού  (“Στοά” των Αθηνών) Ζήνωνα του Κιτιέως (334 - 262), τον οποίον και διαδέχτηκε στην ηγεσία της σχολής.

      Για την Άσσο, και τον ηγεμόνα της φιλόσοφο Ερμία, πληροφορίες πιο κάτω, στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ.  

Ἕρμαρχος ο Μυτιληναίος

 

  Ἕρμαρχος  Ἀγεμόρτου  Μυτιληναῖος

«Έρμαρχος παρελθόν, παρόν και μέλλον»

Φωτογραφία χάλκινης προτομής του Έρμαρχου στην Βίλα των Παπύρων.

     «Άνοιξε ένα φυσικό πέρασμα προς τη κοινότητά μας και θ’ απομακρυνθείς από τις ομιλίες των ρητόρων, για ν’ ακούσεις μερικές από τις απόψεις που υποστηρίζουμε. Μετά απ’ αυτό, ελπίζω ειλικρινά, πολύ σύντομα, θα χτυπήσεις τις πόρτες της φιλοσοφίας».

Απόσπασμα επιστολής του Επίκουρου προς τον νεαρό  Έρμαρχο

Ο διάλογος ενός ανθρώπου με την ψυχή του

«Ο διάλογος ενός ανθρώπου με την ψυχή του» 

      Το διδακτικό παραμύθι - αριστούργημα της Αιγυπτιακής λογοτεχνίας “Διάλογος ενός ανθρώπου με την ψυχή του (The Debate Between a Man and his Soul)” πιστεύεται ότι συντάχθηκε πριν -σχεδόν- 4.000 χρόνια, κατά τη διάρκεια της 12ης Δυναστείας (1937–1759 π.Χ.) του Μεσαίου Βασιλείου (2040–1759 π.Χ.). Αναφέρεται σ’ ένα άνθρωπο που έχει κουραστεί από τη ζωή του και εκφράζει την επιθυμία να πάει στη "Δύση", στη μετά θάνατον ζωή.....